[Κατερίνα ΒίγκουΣυμμετέχων]

Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε το ιστολόγιό μου.
Θα ακολουθήσω κι εγώ τη δομή της συναδέλφου για να είναι πιο εύκολο να με διαβάσετε!

Αναγνώριση αριθμών

Αρχικά προσπαθήσαμε να φανταστούμε έναν κόσμο χωρίς αριθμούς! Κάθε μαθητής έλεγε με μία πρόταση κάτι που θα γινόταν αν δεν είχαμε αριθμούς. Ακούστηκαν προτάσεις όπως: Η μαμά δεν θα μου έπαιρνε παιχνίδια, γιατί δεν θα ήξερε πόσο κάνουν. Δεν θα ερχόμασταν όλοι μαζί σχολείο, γιατί δεν θα ξέραμε τι ώρα να έρθουμε. Δεν θα πηγαίναμε όλοι στην ίδια τάξη, γιατί δεν θα ξέραμε την ηλικία μας.
Στη συνέχεια, προσπαθήσαμε να σκεφτούμε πως μέτραγαν οι άνθρωποι όταν δεν υπήρχαν οι αριθμοί και το χαρτί για να τους γράψεις. Τους διηγήθηκα το παραμύθι με τον βοσκό από το βιβλίο: “Η Αλίκη στην χώρα των αριθμών”. Μου αρέσει πολύ αυτό το κομμάτι, γιατί χωρίς να ξέρουμε τι είναι το δεκαδικό σύστημα, μας δημιουργείται η ανάγκη να μετρήσουμε με αυτό!

Αναπαράσταση φυσικών αριθμών

Κάναμε αριθμούς με τα σώματά μας, με πλαστελίνες, με χαρτόνια. Ζωγραφίσαμε τις χώρες των αριθμών, π.χ.: μια χώρα που τα πάντα είναι φτιαγμένα από 1.
Παίζαμε ένα παιχνίδι που σχηματίζει ένα παιδί στην πλάτη ενός άλλου έναν αριθμό και πρέπει να τον μαντέψει ο πρώτος.
Φτιάξαμε πήλινα ζάρια και μάθαμε ποιον αριθμό έχει το ζάρι σε κάθε μεριά του.
Κάναμε ισότητες με αντικείμενα π.χ.: 3 μολύβια = 3 γόμες = 3 τετράδια = ο αριθμός 3 στο ζάρι μας = 3 χαρτάκια = 3 παιδιά
Παίζαμε το παιχνίδι με τα δάχτυλα: Ποιος θα σηκώσει πρώτος 4 δάχτυλα; 
Οι μαθητές είχαν τα χέρια πίσω από την πλάτη και έπρεπε να τα σηκώσουν στον αέρα με τα σωστά δάχτυλα σηκωμένα, το πρώτο ακίνητο χέρι νικούσε.
Σκεφτήκαμε διάφορα κολπάκια για να μην γράφουμε ανάποδα τους αριθμούς. π.χ.: Η εταιρεία που φτιάχνει τους χυμούς μας λέγεται 3Ε (τρία έψιλον) και το σήμα της είναι αυτό: 3Ε, άρα αν θυμόμαστε το όνομά της και το σήμα της, ξέρουμε πως γράφεται το 3. Ή το 3 κοιτάει πίσω, το 6 μπροστά. Αυτά μπορεί να μην βοήθησαν όλους τους μαθητές τους έδειξαν όμως έναν τρόπο να βρίσκουν κόλπα και βοήθησαν αρκετούς.

Αρίθμηση και απαρίθμηση

Το τραγουδάκι της ησυχίας που λέω εγώ και τα παιδιά (αντί να φωνάζω: ΗΣΥΧΙΑΑΑ!) έχει τους αριθμούς μέχρι το 6 άρα από τις πρώτες κιόλας μέρες, μετρούσαμε 3-4 φορές την ημέρα μέχρι το 6.
Το τραγουδάκι πάει κάπως έτσι:
Λέω εγώ: 1, 2

Λένε οι μαθητές: στόματα κλειστά

Λέω εγώ: 3, 4

Λένε οι μαθητές: αυτάκια ανοιχτά

Λέω εγώ: 5, 6
Λένε οι μαθητές: τώρα προσοχή


Στην τάξη αλλάζουμε θέσεις πολύ συχνά: από τα θρανία στο χαλάκι, από το χαλάκι στην σκηνή, από την σκηνή στο αριθμητήριο και καθόμαστε συνέχεια σε διαφορετικές γωνίες. Για να μην χάνουμε πολύ χρόνο και να γίνεται γρήγορα αυτή η διαδικασία λέω: Να μετρήσουμε μέχρι το 10 και να έχουμε πάει όλοι στο χαλάκι! Μετράμε και αντίστροφα έτσι και κανονικά.

Τώρα που φτάσαμε μέχρι το 50, φέραμε 50 αντικείμενα ο καθένας στην τάξη και τα μετρούσαμε με πολλούς τρόπους, όπως είδατε και στο βιντεάκι.
Ακόμα, μετράμε 1-1, 2-2, 3-3, 5-5 ή 10-10 με διάφορους τρόπους: με χοντρή φωνή, με λεπτή γωνή, ψιθυριστά, τσιριχτά, στα φαλενέζικα, σαν τον λύκο κτλ.

Αύριο κιόλας θα ξεκινήσουμε το παιχνίδι εκτίμησης, για το οποίο άκουσα από την συνάδελφο και μου άρεσε πάρα πολύ. Θα το λέμε: “Μάντεψε πόσα!”

Σύγκριση και διάταξη

Μάθαμε να τακτοποιούμε την βιβλιοθήκη της τάξης σωστά (τα μεγάλα βιβλία πίσω,τα μεσαία μετά και τα μικρά στο τέλος). Ζωγραφίσαμε δεινόσαυρους, μπαλαρίνες και τρακτέρ το ένα μεγαλύτερο από το άλλο. Έχουμε φτιάξει αριθμούς από πλαστελίνες που τους τακτοποιούμε βάζοντάς τους σε σειρά (τους χρησιμοποιούμε για να φτιάχνουμε διάφορες πράξεις και να βάζουμε ο ένας στον άλλον!).
Έχουμε μπει εμείς σε σειρά ύψους και ηλικίας.

Ανάλυση και σύνθεση-αξία θέσης

Έφτιαξα και είπα στους μαθητές μια ιστορία για το μαθηματοχώρι (πάμε συχνά εκεί) που το 11 είχε ένα πρόβλημα, με τα δύο 1 που το σχημάτιζαν. Δεν ήξερε ποιο ήταν το ένα 1 και ποιο ήταν το άλλο και όλο αλλάζαν θέση. Το σοφό 0 τους έδωσε την λύση ότι δεν πρέπει να αλλάζουν θέση, γιατί το 1 μετράει για 10 και το άλλο για 1. Έπειτα είδαμε ότι σε όλους τους αριθμούς συμβαίνει το ίδιο!
Παίξαμε πολλά παιχνίδια γράφοντας τις μονάδες και τις δεκάδες και βάζοντας τους μαθητές να μου γράφουν τον αριθμό π.χ.: Ποιος αριθμός έχει 2 μονάδες και 3 δεκάδες; Ποιος αριθμός θα γίνει αν προσθέσω 2 δεκάδες; Όλα αυτά με την μορφή «τηλεοπτικού παιχνιδιού ερωτήσεων», που αρέσει πάρα πολύ στα παιδιά!

Προσθέταμε και αφαιρούσαμε πάντα με αντικείμενα ή με τα δάχτυλά μας, τις εύκολες πράξεις τώρα τις ξέρουμε και με το μυαλό! Τα 15 από τα 19 παιδάκια, οι υπόλοιποι χρησιμοποιούμε ακόμα κάποιο εποπτικό μέσο. Όποιος μπορείτο κάνει και νοερά. Μας έχουν βοηθήσει πολύ οι φίλοι των αριθμών, όλοι οι συνδυασμοί που έχουν άρθροισμα 5, 6, 7, 8, 9 ή 10. Έχουμε χαρτιά με 50 τετραγωνάκια και πάμε μπροστά ή πίσω, σύμφωνα με την πράξη. Σε λίγες μέρες θα λειτουργήσει μία υπεραγορά στην τάξη μας, με εμπόρευμα άδειες συσκευασίες προϊόντων και λεφτά τα λεφτά του βιβλίου μας!

Επίσης, έχουμε ήδη κάνει μια μικρή εισαγωγή στον πολλαπλασιασμό, δουλεύοντας τους στίχους και τις στροφές στα ποιήματα που κάνουμε στην γλώσσα. π.χ.: ένα ποίημα έχει 3 στροφές και 4 στίχους, πόσοι είναι όλοι οι στίχοι; Σε πολύ αρχικό στάδιο φυσικά!

Η αλήθεια είναι πως κάνουμε πάρα πολλά πράγματα εκτός βιβλίου και μπορεί να μένουμε λίγο πίσω, αλλά μετά σε μία εβδομάδα μπορεί να βγάλουμε μέχρι και 4 κεφάλαια από το βιβλίο μας και μάλιστα νιώθουμε πάρα πολύ ωραία, γιατί μας φαίνονται πολύ πολύ εύκολα!

[Κατερίνα ΒίγκουΣυμμετέχων]

Καλησπέρα σας, ονομάζομαι Βίγκου Κατερίνα και είμαι δασκάλα στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Καλαμάτας. Φέτος έχω Α’ Δημοτικού κι εγώ!

Διάβασα την συζήτησή σας και είμαι μου άρεσαν πάρα πολύ οι τρόποι διδασκαλίας που παρουσιάζονται.
Πήρα ήδη αρκετές ιδέες (το κόντρα πλακέ με τα διάφορα αντικείμενα, είναι καταπληκτική ιδέα).

Πιστεύω ότι όλοι οι μαθητές μπορούν να μάθουν μαθηματικά και να τα αγαπήσουν!
Εφαρμόζω και εγώ διάφορους τρόπους βιωματικής προσέγγισης των μαθηματικών και έχω δει πολύ καλά αποτελέσματα.

Αφού μιλάτε για αριθμούς να αναφέρω κι εγώ δύο πράγματα από αυτά που έχω εφαρμόσει φέτος στην τάξη και έχω δει πολύ καλά αποτελέσματα.

Πρώτον: όταν μαθαίναμε τους αριθμούς τους διηγήθηκα την ιστορία δημιουργίας των αριθμών απλοποιημένη (την ιδέα την πήρα από το βιβλίο «Η Αλίκη στην χώρα των αριθμών» του Carlo Frabetti.

Δεύτερον: όταν φτάσαμε στους αριθμούς μέχρι το 50, ζήτησα από τους μαθητές να φέρουν 50 πράγματα ο καθένας στην τάξη. Έτσι κάθε μέρα για 1-2 εβδομάδες μετρούσαμε τα πράγματα που έφεραν 1-1, 2-2, 3-3, 5-5 και 10-10!
Μπορείτε να δείτε και ένα σχετικό βιντεάκι στο ιστολόγιό μας: http://blogs.sch.gr/avigkou/archives/58

Δεν ξέρω αν μπορώ να συμμετέχω κι εγώ στην συζήτησή σας και με ποιον τρόπο…
Συγχωρέστε με αν δεν έπρεπε, απλά ενθουσιάστηκα!

[Συντάκτης]

Δημοσιεύσεις